1 Oktober
De dag waarop ik september verloor,
het kalenderblad omsloeg
en daarmee ook alle dagen ervoor
begroef tussen memo’s en oud krantenpapier
Wat ik nog achter me hoor
is nauwelijks nog echo van daden,
maar het knisperen van een willekeurig spoor,
en petit reveil van verschaald plezier
Niet indolent in lethargie verzanden
en minder met de laatste winter flirten!
Ik zal wrakke schepen moeten verbranden
eer ik dit rijp moment als weldaad vier