Reset
Aan de rand van het verstand
hoorde ik over het juk van het geluk
Bloot sla dood! dapperde ik daarop druk
weerstand voelend bij de nabije overkant
Aan de overkant schittert het spiegelland
waar gelijke mensen mensenwensen wensen
waar zonder smart ook noodlot wordt getart
waar kijken, kijkenlijken, dromen wordt
Waar schaduw bekort geen vlekken laat
en meneer Rorschach het onduidbare duidt
Met handen in het haar een keerpunt vindt
daarmee ’t wezen laakt tussen schijn en blijken
Zonder retour kan de chauffeur de bus niet keren
hij kan enkel nog ter remise navigeren
Daar draaien, de tegenvoeters negeren dan weerom
op beide benen terug het wankelen balanceren